Dwadziecia cztery smutki
To zwyka nasza doba.
I dzie jest nie za krtki,
I noc si nam podoba.

Deszcz pada nieustanny
I nudny, i nucy,
Za oknem chodz panny
Smucce si niechccy
(niechccy...)

Za oknem wieczr spywa
Po dachach i po rynnach,
I ciemno odpoczywa
Bezpieczna i bezczynna.

Dwadziecia cztery smutki...

Usid sam za stoem,
Zamyl si wieczycie
O yciu niewesoym,
Przez ktre ze mn szlicie.

O naszym domku niskim
I o wysokim niebie,
O wszystkich i o wszystkim -
I za was, i za siebie.

Dwadziecia cztery smutki.